نذر دیرینهسال صنوف و بازاریان | خرما، کلهپاچه و شیرینی صلواتی
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۳۹۲۶۱
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: فلسفه نذری دادن نوعی توسل جستن برای رفع بلا، دفع مصیبت و جلب منفعت است که به ویژه شبهای جمعه، ماه محرم و ایام فاطمیه بیشتر رواج دارد و در تاسوعا و عاشورا به اوج خود میرسد. بنابر رسوم افراد برای حاجاتروایی، انواع غذا و نوشیدنی بین عزاداران و مردم توزیع میشود.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
در این میان برخی از صنوف با توجه به اجناس و محصولی که میفروشند، نذر میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حدادی در باره علت انتخاب این خوراکی میگوید: «آن موقعها رسم نبود شیرینی نذر کنند، خرما جزو اصلی نذرهای مردم بود، چون خرما قوت غالب و از قدیمالایام جزو غلات اربعه (مویز، خرما، گندم و جو) محسوب میشد و به نوعی مقدس بود. برنج خوراک اعیانها و پولدارها بود، اما مثلاً نان جو همه جا پیدا میشد. این نذر هنوز هم میان برخی افراد وجود دارد و بهویژه شبهای جمعه برای طلب مغفرت و آمرزش اموات در بازار تهران و سایر نقاط شهر ادا میشود.»
در گذشته های دور نحوه زندگی مردم با زندگی مدرن و پیشرفته امروزه خیلی تفاوت داشت. نحوه، نوع و سبک زندگی مردم خیلی سادهتر از امروز بود؛ از این رو هنگامی که فردی نیت می کرد کار خیر و نیکی انجام دهد و به نوعی به مردم و همنوعانش خدمتی بکند یک وعده غذایی را آماده می کرد و در اختیار آنها قرار می داد. این کار خیر چه در آن دوران و چه امروزه کار ارزشمند و پسندیدهای محسوب می شود. اما در گذشته شاید چون تأمین یک وعده غذایی یکی از نیازهای اصلی مردم جامعه بوده و تهیدستان و مستمندان قادر به تأمین حتی یک وعده غذایی هم نبودند.
نذر کردن یک وعده غذایی برای آنها امری مهم محسوب می شد و حس بسیار خوبی را در آنها ایجاد می کرد. از این رو مردم این گونه نذر می کردند و با یک وعده غذایی از آنها پذیرایی می کردند. این آداب و این نوع نذری دادن از گذشته تا به امروز در فرهنگ ایرانی اسلامی حفظ شده و ادامه پیدا کرده و هنوز هم در ایام و مناسبت های مذهبی خاص عده زیادی از مردم به این شکل نذری می دهند.
کد خبر 810628 برچسبها خرما هویت شهری همشهری محله تهرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خرما هویت شهری همشهری محله تهران یک وعده غذایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۳۹۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف جدید دیرینهشناسان: قزلآلای غولپیکر با دندانهای عاجمانند!
مجله پلوس وان (Plos One) اخیرا پژوهشی را منتشر کرده است که متعلق به یکی از کشفهای جدید دانشمندان از تاریخ اقیانوسهاست.
به گزارش فارس، ماهی Oncorhynchus Rastrosus، گونهای غولپیکر از خانواده ماهی قزلآلا که چند میلیون سال پیش در شمال غربی اقیانوس آرام آمریکای شمالی زندگی میکرد، دارای یک جفت دندان جلویی بود که از کنارههای دهانش مانند عاج بیرون میآمد.
تخمین زده شده است که این ماهی غولپیکر به طول ۲.۷ متر میرسد. در ابتدا، محققان تصور میکردند که دندانهای جلویی بزرگ این ماهی مانند دندانهای نیش به سمت عقب، یعنی به سمت دهان است. این تصور تا حد زیادی به این دلیل بود که فسیلهای دندانها جدا از بقیه جمجمه کشف شده است.
اگرچه تاکنون کاربردهای بالقوه این دندانهای عجیب به طور کامل مشخص نشده است، اما محققان معتقدند که احتمالاً این ماهی از آنها برای مبارزه یا به عنوان ابزاری برای کندن لانهها در کف دریا استفاده میکرده است. دانشمندان خاطرنشان میکنند که این امکان وجود دارد که از دندانها برای اهداف متعدد استفاده شوند، ولی احتمالاً از دندانها برای گرفتن طعمه استفاده نمیشده است.
کرین کلاسون، پژوهشگر اصلی و استاد آناتومی در کالج پزشکی فیلادلفیا، میگوید: «ما برای دههها میدانستیم که این ماهی قزلآلای منقرض شده از مرکز اورگان، بزرگترین ماهیهایی هستند که تاکنون زندگی کردهاند. اکتشافاتی مانند اکتشاف ما نشان میدهد که آنها احتمالا غولهای مهربانی نبودهاند. این دندانهای بزرگ عاجمانند برای دفاع در برابر شکارچیان، رقابت با سایر ماهیهای قزلآلا و در نهایت ساختن لانههایی برای حفاظت از * استفاده میشده است.»
برایان سیدلاوسکاس، استاد دانشگاه ایالتی اورگان، میافزاید: «ما همچنین تأکید میکنیم که مادهها و نرها به طور یکسان دارای دندانهای بزرگ و عاجمانند بودهاند.»